Taalmisvorming en de dramatische gevolgen daarvan.   

Frans Vandenbosch 方腾波 21.03.2023


Hoe onze taal bewust verminkt wordt.

In 1836 stichtte Prudens van Duyse het genootschap ‘De tael is gansch het Volk’. Taal is de essentie van een volk. Hij had begrepen dat een aanslag op de taal een aanslag op de cohesie van een volk is. “Waar geen taal leeft Is geen volk.”[i] schreef Guido Gezelle in 1902. Zijn voorliefde voor onze taal was minder politiek, meer cultureel gericht.

Het is vooral de laatste twee decennia dat onze taal grondig verminkt wordt.  Bij de aanloop naar een oorlog is de waarheid het eerste slachtoffer wordt vaak gezegd. Maar samen met de waarheid – soms zelfs vóór de waarheid – is het de taal van het volk die sneuvelt.

Een paar voorbeelden van woorden waarvan de betekenis sterk veranderd is. Soms is de betekenis bijna het tegenovergestelde van de oorspronkelijke.

Mensenrechten

Het woord “mensenrechten” heeft de laatste tijd een heel nieuwe betekenis gekregen. Het is niet langer de objectieve definitie die we twintig jaar hanteerden. Alles wat tegen westerse politieke belangen ingaat is nu een schending van de mensenrechten. Mensenrechtenschendingen in andere niet-westerse landen worden desnoods door westerse think tanks en lobbygroepen gefabriceerd, tot algemeen narratief verheven en doorgedrukt. Geen mens die het gaat onderzoeken ter plaatse, de kudde eet de verzonnen verhalen op zonder slikken.  

Communisme

Het beeld dat we in het westen hebben over Communisme is vaak nog wat we ingeprent kregen uit de tijd van de oude Sovjetunie, meestal met nog een sausje van onheil, doem en rampspoed er over.  Geen mens die weet hoe het moderne Communisme in China werkt, maar toch “weten we” in het westen dat Communisme slecht is. Communisme is slecht, dat kan niet anders, zo werd het ons aangeleerd en zo wordt het ons elke dag ingeprent door de reguliere media. Tegen onwetendheid is geen kruid gewassen.

Objectief gemeten is de Communistische Partij van China “rechtser” dan de meest extreemrechtse partijen in Europa. Maar wie (wil) dat weten, wie wil de moeite nemen om dat na te gaan ?

Links – rechts

De links – rechts schaal in politiek wordt nog steeds volop gebruikt, door zowel partijen die zich links noemen als aan de andere kant partijen die zich rechts noemen. Die politieke profilering komt hun beiden goed uit want op die manier kan het vijandbeeld opgehouden worden. Aan beide kanten wordt beweerd dat ze opkomen voor de belangen van het volk. Maar is dat wel zo, komen die partijen wel écht op voor in de eerste plaats het welzijn van de burgers ? Is het niet het partijbelang en het aantal stemmen bij de volgende verkiezingen wat ze in de eerste plaats nastreven ?

De links – rechts schaal is al lang verouderd, het is een anachronisme geworden. De links – rechts tegenstellingen worden wel nog dagelijks opgevoerd in het politiek theater. Het maakt de show levendig maar heeft geen enkele betekenis meer, het draagt niet bij aan het welzijn van het land of zijn burgers. De belangrijkste tegenstellingen in onze maatschappij zijn al lang niet meer tussen links en rechts. De grote tegenstellingen van vandaag in onze westerse maatschappij zijn tussen zij die het stuurwiel van de macht in handen hebben, de ‘haves’ (de media, politiek, de drukkingsgroepen, …) en de machtelozen die hard zwoegen en zwaar belast worden maar geen enkele zeg hebben in het bestuur van het land, de ‘have nots’. En dat, ondanks “democratische” verkiezingen.

Opperste leider

De opperste leider, de “paramount leader”, volgens de nieuwste definitie is nu de president van een land – gelijk welk land – dat de leidende rol van de VS in de wereld niet aanvaardt. Ongeacht of dat land een democratie is volgens de oude of de nieuwe definitie; ook ongeacht of de burgers van dat land die “paramount leader” met een grote meerderheid steunen. Zo is Kim JongUn de “paramount leader” van Noord-Korea, Vladimir Putin is de “paramount leader” van Rusland en Xi Jinping is de “paramount leader” van China. Ursula von der Leyen daarentegen is niet de “paramount leader” van de EU. Landen die de buitenlandse politiek van de VS steunen hebben een president, alle andere hebben een opperste leider.

Democratie

Alle niet-Engelse woordenboeken definiëren het woord “democratie” volgens de originele betekenis: van het Grieks δῆμος/dèmos, “volk” en κρατειν/kratein, “heersen”, dus letterlijk “volksheerschappij”. In Engelse woordenboeken (Merriam-Webster, Cambridge dictionary, Encyclopedia Britannica) wordt “democracy” gedefinieerd met gebruikmaking van het woord “elections”. In de VS en UK is er geen democratie zonder verkiezingen. De laatste decennia is de definitie van “democratie”, vooral in de Engelstalige wereld nog een stapje verder afgeweken van zijn oorspronkelijke betekenis “de macht aan het volk”. Tegenwoordig is een land een democratie wanneer dat land slaafs de Pax Americana aanvaardt. Elk land dat streeft naar een multipolaire wereldorde kán volgens de westerse definitie geen democratie zijn.
Uit een recente opiniepeiling onder 9660 respondenten verspreid over 23 landen blijkt dat 94,3% van hen van mening was dat elk land democratie- en moderniseringsmodellen moet kiezen die passen bij de nationale omstandigheden van hun land. Democratie is geen Coca-Cola.[ii] Meer dan 88 % van de respondenten vindt dat de Chinese democratie belangrijk is voor het versterken van nationaal en mondiaal bestuur.[iii]

Op 22 en 23 maart 2023 werd het Internationaal Forum voor Democratie gehouden in Beijing. Er waren ongeveer 200 deelnemers: vooraanstaande politici en wetenschappers uit meer dan 100 landen, regio’s en internationale organisaties.[iv]

De rechtsstaat

De rechtsstaat, de “regel van de wet” werd tot voor kort gedefinieerd als de doctrine dat geen enkel individu boven de wet staat en dat iedereen zich daaraan moet houden. Het is de stelregel waarbij regeringsbeslissingen worden genomen door bekende juridische principes toe te passen.

Helaas is dat gezonde principe sinds 2020 verlaten en door de VS -heel cynisch- vervangen door de “rule of international order”. George Lawson heeft de internationale orde gedefinieerd als “geregulariseerde uitwisselingspraktijken tussen afzonderlijke politieke eenheden die elkaar als onafhankelijk erkennen”.[v]  In de VS wordt daarmee in de eerste plaats bedoeld dat van alle landen in deze wereld verwacht wordt dat ze de Pax Americana aanvaarden, dat ze hun rechtssysteem uitbouwen op een manier die in de eerste plaats de Amerikaanse belangen dient.[vi] Het belang van de eigen bevolking moet daaraan ondergeschikt zijn.[vii]  

Tot slot

Door de nefaste invloed vanuit de Verenigde Staten wordt de Vlaamse maatschappij ondermijnd, de sociale samenhang en eigen cultuur vernietigd. Als we daar geen maatregelen tegen treffen, dan gaan de oorlogsvoorbereidingen onverkort verder.

[i] Guido Gezelle, verzen I. (Nederlandse boekhandel) 1902, blz. 178.

[ii] Wang Yi: Democracy is not Coca-Cola.  China Daily 09.12.2021   http://www.chinadaily.com.cn/a/202112/09/WS61b1e38ca310cdd39bc7a6cc.html

[iii] Second international forum on democracy concludes in Beijing People’s Daily 23.03.2023  https://peoplesdaily.pdnews.cn/china/2nd-int-l-forum-on-democracy-concludes-in-beijing-298815.html

[iv] Second international forum on democracy concludes in Beijing People’s Daily 23.03.2023  https://peoplesdaily.pdnews.cn/china/2nd-int-l-forum-on-democracy-concludes-in-beijing-298815.html

[v] George Lawson (2016). The rise of modern international order. Oxford University Press.  04.08.2021 https://web.archive.org/web/20210804192955/https://www.oxfordpoliticstrove.com/view/10.1093/hepl/9780198739852.001.0001/hepl-9780198739852-chapter-2

[vi] Global Times Editorial: “Does Blinken know what the rule of law is?”, 08.05.2021 https://www.globaltimes.cn/page/202105/1222923.shtml

[vii] George Koo: Rules of ‘international order’ as defined by Blinken. The answer is obvious: International order is whatever Uncle Sam wants it to be. Asia Times 15.07.2021  https://asiatimes.com/2021/07/rules-of-international-order-as-defined-by-blinken/