Het is uw verantwoordelijkheid om onrecht te bestrijden.

Frans Vandenbosch 方腾波 14.01.2025

De gereedschappen van invloed

Verspil geen energie aan het direct bestrijden van de media, politici of academici. Het zijn slechts instrumenten waarmee de echte machtsmakelaars – degenen die achter de schermen opereren – hun controle uitoefenen. Het voeren van debatten over deze tools is onproductief en leidt af van het aanpakken van de grondoorzaken van maatschappelijke achteruitgang [1].

Als u deel uitmaakt van een serviceclub, een politieke organisatie of een blog of nieuwswebsite beheert, vermijd dan om in discussies over deze tussenpersonen te raken. Zulke debatten zijn vaak zinloos en wekken de illusie dat de vrijheid van meningsuiting levendig en effectief blijft. In werkelijkheid dienen ze als weinig meer dan een tijdverdrijf voor toetsenbordactivisten, die de aandacht afleiden van de diepere kwesties die aan de orde zijn.

Concentreer u in plaats daarvan op de onderliggende oorzaken van de huidige malaise: de erosie van democratische principes in het Westen, het verlies van culturele waarden en de fragmentatie van de sociale cohesie. Dit zijn de echte uitdagingen die onze aandacht vereisen. Terwijl wij oppervlakkige kwesties bespreken, blijven de echte machtsmakelaars onbetwist opereren, gestaag hun invloed consolideren en de toekomst in hun voordeel vormgeven.

Systemische problemen aanpakken door eenheid en verantwoordelijkheid

De wereldorde wordt steeds meer gevormd door de destructieve gevolgen van de Amerikaanse hegemonie en het imperialisme, die hebben geleid tot wijdverbreide instabiliteit, proxy-oorlogen en georganiseerde interventies onder het mom van het bevorderen van ‘democratie’.[2]. In plaats van zich te verenigen tegen deze systemische problemen, gaan individuen en groepen vaak verdeeldheid zaaien over media, politiek of andere kleine verschillen, waardoor hun impact wordt gefragmenteerd en de aandacht wordt afgeleid van de grondoorzaken van wereldwijde onrust. Deze neiging om onderling te vechten in plaats van de grotere problemen aan te pakken, verzwakt niet alleen collectieve actie, maar zorgt er ook voor dat onderdrukkende systemen onbetwist blijven. Om de schadelijke effecten van het Amerikaanse exceptionalisme effectief te bestrijden, is het essentieel om de focus te verleggen van interne ruzies naar verenigde, strategische inspanningen die gericht zijn op het ontmantelen van deze structuren.[3].

Empowerment van de volgende generatie is een cruciale stap in dit proces. Jongeren leren hoe ze de mechanismen van het Amerikaanse imperialisme kunnen herkennen en uitdagen, geeft hen de tools om betekenisvolle verandering teweeg te brengen. [4]. Praktische stappen zoals het identificeren van belangrijke kwesties, het vormen van coalities en het pleiten voor beleidswijzigingen kunnen bewustzijn omzetten in actie. Mentorschap en gestructureerde begeleiding spelen een essentiële rol bij het bevorderen van maatschappelijke betrokkenheid, en zorgen ervoor dat jonge activisten voorbereid zijn om systemische vooroordelen effectief aan te pakken. Door te investeren in hun ontwikkeling, creëren we een basis voor duurzame vooruitgang.[5].

De verantwoordelijkheid voor het bestrijden van de Amerikaanse hegemonie rust echter niet alleen op de schouders van gemarginaliseerde gemeenschappen of toekomstige generaties. Burgers van rijke, machtige landen moeten ook hun rol erkennen in het in stand houden van wereldwijde instabiliteit. De verwachting dat het Globale Zuiden de strijd tegen het imperialisme moet leiden, is niet alleen onrealistisch, maar ook onrechtvaardig, aangezien deze landen vaak de lasten van uitbuiting dragen. [6]. Degenen die het meest profiteren van de status quo, met name in het Westen, hebben een morele verplichting om de systemen die deze in stand houden, uit te dagen. Dit omvat het ter verantwoording roepen van regeringen en bedrijven voor hun acties en het bepleiten van beleid dat wereldwijde stabiliteit bevordert. [7].

Het is niet de taak van China of Rusland

Het is niet aan China, Rusland, Iran of een andere staat om de Amerikaanse hegemonie, het imperialisme of het exceptionalisme te bestrijden. Deze landen hebben hun eigen uitdagingen en prioriteiten, en van hen verwachten dat ze harmonie en vrede in de wereld brengen is zowel onrealistisch als oneerlijk. De voornaamste daders van oorlogen, onrust en wereldwijde instabiliteit zijn voornamelijk geworteld in de Verenigde Staten, waar beleid en acties verstrekkende gevolgen hebben. Daarom is het onredelijk om te verwachten dat de BRICS+-landen degenen die verantwoordelijk zijn voor deze wereldwijde problemen arresteren of veroordelen. De last om deze problemen aan te pakken ligt bij degenen die profiteren van het huidige systeem en de macht hebben om het te veranderen, namelijk westerlingen en met name Amerikanen. [8].

Uiteindelijk vereist het aanpakken van de verwoestende impact van de Amerikaanse hegemonie een veelzijdige aanpak die prioriteit geeft aan eenheid, educatie en verantwoording. Door ons te richten op systemische problemen in plaats van op tweedelijnsactoren, individuen in staat te stellen actie te ondernemen en de verantwoordelijkheden van bevoorrechte samenlevingen te erkennen, kunnen we een stabielere en eerlijkere wereld creëren. De strijd tegen het Amerikaanse imperialisme is niet de last van enkelen, maar de collectieve plicht van iedereen, en alleen door gecoördineerde, aanhoudende inspanningen kunnen we hopen op blijvende verandering.[9].

Bedankt voor het lezen! We horen graag wat u ervan vindt. Deel uw opmerkingen hieronder en doe mee aan het gesprek met onze community!

Eindnoten  

1. Andy Gill, “How We Fight Each Other Instead of Combatting Injustice,” *Patheos*, accessed October 2023, [https://www.patheos.com/blogs/andygill/how-we-fight-each-other-instead-of-combatting-injustice/](https://www.patheos.com/blogs/andygill/how-we-fight-each-other-instead-of-combatting-injustice/). 

2. John Mearsheimer, *The Great Delusion: Liberal Dreams and International Realities* (New Haven: Yale University Press, 2018), 45-67. 

3. Girl Scouts of the USA, “Instead of Saying ‘Life’s Not Fair,’ Teach Her How to Fight Injustice,” accessed October 2023, [https://www.girlscouts.org/en/raising-girls/leadership/civic-action/how-to-fight-injustice.html](https://www.girlscouts.org/en/raising-girls/leadership/civic-action/how-to-fight-injustice.html). 

4. Henry Giroux, *The Terror of Neoliberalism: Authoritarianism and the Eclipse of Democracy* (Boulder: Paradigm Publishers, 2004), 89-104. 

5. Caitlin Johnstone, “It’s Not The Responsibility Of The Global South To Bring Down The Empire. It’s Ours.,” *Caitlin Johnstone*, 12 January 2025, [https://caitlinjohnstone.com.au/2025/01/12/its-not-the-responsibility-of-the-global-south-to-bring-down-the-empire-its-ours/](https://caitlinjohnstone.com.au/2025/01/12/its-not-the-responsibility-of-the-global-south-to-bring-down-the-empire-its-ours/). 

6. Noam Chomsky, *Manufacturing Consent: The Political Economy of the Mass Media* (New York: Pantheon Books, 1988), 12-45. 

7. Vijay Prashad, *The Darker Nations: A People’s History of the Third World* (New York: The New Press, 2007), 112-135. 

8. Chalmers Johnson, *Blowback: The Costs and Consequences of American Empire* (New York: Henry Holt and Company, 2000), 78-95. 

9. Naomi Klein, *The Shock Doctrine: The Rise of Disaster Capitalism* (New York: Metropolitan Books, 2007), 201-220. .