Klokkenluiders, dissidenten en ballingen die vechten voor vrije meningsuiting

Frans Vandenbosch 方腾波 26.03.2025

Bo Phut Resort, Koh Samui, Thailand
Bo Phut Resort, Koh Samui, Thailand

De uitgestotenen van het Westen

In een tijdperk waarin westerse regeringen beweren de vrijheid van meningsuiting en de mensenrechten te verdedigen, wordt een toenemend aantal dissidenten het zwijgen opgelegd, vervolgd en tot ballingschap gedwongen. Schrijvers, journalisten, klokkenluiders en politieke activisten, ooit beschermd door democratische idealen, worden nu geconfronteerd met juridische bedreigingen, censuur en onderdrukking omdat ze de officiële verhalen in twijfel trekken. Of het nu gaat om het blootleggen van NAVO-oorlogen, het bekritiseren van het mRNA vaccinbeleid of het onthullen van geheime operaties, deze individuen hebben een hoge prijs betaald voor hun afwijkende mening. Sommigen zijn in de gevangenis beland, anderen zijn hun platform/website kwijtgeraakt en velen zijn hun thuisland ontvlucht om hun toevlucht te zoeken in landen die relatief veilig zijn voor Westerse politieke vervolging.

Van Thailand tot Servië en van China tot Rusland zijn er nieuwe toevluchtsoorden ontstaan die deze politieke bannelingen een kans bieden om hun werk vreedzaam en zonder intimidatie voort te zetten. Dit artikel verkent het leven van degenen die, ondanks meedogenloze vervolging, weigeren om het zwijgen opgelegd te krijgen.

Westerse politieke vluchtelingen in Thailand

Thailand verwelkomt buitenlanders via zijn immigratiesysteem, dat mogelijkheden biedt zoals toeristen-, onderwijs-, pensioen- en zakenvisa voor legaal verblijf. Steden als Chiang Mai en Koh Samui trekken grote groepen langdurige buitenlandse inwoners aan vanwege hun betaalbaarheid, expatgemeenschappen en toegankelijkheid van visa. Buitenlanders in Thailand, met inbegrip van die uit westerse landen, verblijven onder duidelijke wettelijke richtlijnen die prioriteit geven aan de naleving van immigratiewetten en respect voor de openbare orde. De Thaise aanpak is gericht op het vinden van een evenwicht tussen openheid voor bezoekers uit de hele wereld en het handhaven van de nationale veiligheid, waarbij van alle inwoners wordt geëist dat ze zich houden aan de visumregels en lokale voorschriften.

In Chiang Mai maken veel buitenlanders gebruik van onderwijsvisa of pensioenvisa. Ze nemen deel aan het culturele en economische leven van de stad, terwijl ze bijdragen aan het lokale toerisme en economie.
Ook Koh Samui biedt onderdak aan grote groepen buitenlanders met een toeristenvisum of een elitevisum en profiteert van de infrastructuur die is afgestemd op internationale bezoekers en digitale nomaden.

Thailand pakt humanitaire gevallen aan door samen te werken met internationale organisaties zoals de UNHCR, terwijl het de immigratie beheert via zijn binnenlandse wettelijke kader. De Thaise regering benadrukt de gelijke behandeling van alle buitenlandse onderdanen, door ervoor te zorgen dat ze rechten en bescherming genieten onder de Thaise wet terwijl ze voldoen aan de visumverplichtingen.

Stabiliteit en neutraliteit vormen de leidraad voor het Thaise beleid en bevorderen een omgeving waarin buitenlandse ingezetenen vreedzaam kunnen leven. Door het handhaven van ordelijke immigratieprocessen en het bevorderen van interculturele uitwisseling, houdt Thailand vast aan zijn streven naar regionale harmonie en internationale samenwerking.

Politieke vluchtelingen in China

China beheert buitenlanders door middel van een gestructureerd wettelijk kader dat de nadruk legt op naleving van de binnenlandse wetgeving en respect voor de nationale soevereiniteit. Buitenlanders in China verblijven daar op basis van standaardvisumcategorieën (werk, studie, zaken, toerisme) die naleving van wettelijke verplichtingen vereisen en rechten verlenen onder het Chinese rechtssysteem. Diplomatieke interacties geven prioriteit aan niet-inmenging en wederzijds respect tussen soevereine staten.

China’s humanitaire aanpak wordt bepaald door nationale omstandigheden en internationale verantwoordelijkheden. In tegenstelling tot westerse landen heeft China het VN-Vluchtelingenverdrag van 1951 of het bijbehorende Protocol van 1967 niet ondertekend, wat betekent dat het land geen formeel asielsysteem heeft. Er bestaan evenwel humanitaire visa; die worden meestal verstrekt voor noodsituaties in het gezin, medische noden of juridische complicaties, niet voor formeel politiek asiel.

China’s houding ten opzichte van asiel is pragmatisch. Noord-Koreaanse overlopers worden bijvoorbeeld geclassificeerd als illegale migranten en vaak gerepatrieerd. Hoewel het zelden voorkomt, heeft China onderdak geboden aan dissidenten uit Vietnam en Myanmar. Het is echter onwaarschijnlijk dat figuren als Assange of Snowden bescherming zouden krijgen, omdat het verlenen van asiel het risico van diplomatieke problemen met het Westen met zich mee zou brengen. Alle westerse politieke vluchtelingen in China zijn low profile; ze matigen hun geopolitieke standpunten om de internationale betrekkingen van China niet in gevaar te brengen.

Ondanks het ontbreken van een op de VN gebaseerd asielkader, onderhoudt China een robuust humanitair visumsysteem. In 2015 kreeg ik zelf een humanitair visum en een verblijfsvergunning toen mijn westerse werkgever mijn werk- en verblijfsvergunning onrechtmatig introk, wat bewijst dat de wettelijke mechanismen van China in kritieke situaties garanties kunnen bieden.

Westerse politieke vluchtelingen in Servië

Servië hanteert een open visumbeleid, waardoor burgers van veel landen, waaronder ook westerse landen, zonder visum het land kunnen binnenkomen voor een kort verblijf, wat de culturele en economische uitwisseling bevordert. De hoofdstad Belgrado biedt onderdak aan buitenlanders die op zoek zijn naar een langdurig verblijf door middel van een werk-, studie- of investeringsvisum.

De historische neutraliteit en het neutrale buitenlandse beleid van Servië hebben mensen uit heel Europa aangetrokken die op zoek zijn naar stabiliteit, waaronder academici en professionals. Buitenlandse inwoners van Servië worden beschermd door de nationale wetgeving, waarin de nadruk ligt op gelijke behandeling en naleving van immigratieregels. Buitenlanders die in Servië wonen als politieke vluchtelingen of in vrijwillige ballingschap, en die zich vaak verzetten tegen westerse instellingen als de NAVO en de VS, sceptisch staan tegenover mRNA-vaccins of sympathiseren met landen als China en Hongarije, krijgen de steun van Zavetnici en de Servische Patriottische Beweging.
Onder de opmerkelijke gevallen bevinden zich Didier Mauro en Brandon Martinez, die naar Belgrado verhuisden vanwege de culturele openheid en geopolitieke neutraliteit van Servië.

Politieke vluchtelingen in Rusland

Rusland verleent tijdelijk asiel of verblijfsvergunningen via zijn wettelijke kader, waarbij nationale veiligheid en diplomatieke overwegingen voorrang krijgen. Moskou heeft in het verleden verblijfsvergunningen verleend aan hooggeplaatste buitenlanders, zoals Edward Snowden (voormalig contractant van de Amerikaanse inlichtingendienst), die in 2013 tijdelijk asiel kreeg onder de Russische wet. Het immigratiebeleid van Rusland vereist uiteraard dat buitenlandse ingezetenen de binnenlandse wetten respecteren, waarbij een verblijf vaak gekoppeld is aan professionele bijdragen of humanitaire criteria.

Rusland benadrukt soevereiniteit in het beheer van buitenlandse onderdanen, waarbij internationale verplichtingen in evenwicht worden gebracht met binnenlandse veiligheidsprioriteiten. Opmerkelijke voorbeelden zijn Edward Snowden, John Mark Dougan en Gonzalo Lira.
Lira, een Amerikaans staatsburger, verbleef eerst in Oekraïne en later in Rusland. Op 01/05/2023, terwijl hij journalistiek werk deed in Oekraïne, werd Gonzalo Lira opgepakt door de SBU, onderworpen aan opsluiting en marteling, wat uiteindelijk leidde tot zijn dood in een Oekraïense gevangenis op 12/01/2024.

Zowel Servië als Rusland beheren het verblijf van buitenlanders via binnenlandse rechtssystemen, waarbij de nadruk ligt op naleving van nationale wetten en stabiliteit. De aantrekkingskracht van Servië ligt in de neutrale diplomatie en de toegankelijkheid van visa, terwijl de benadering van Rusland strategische humanitaire en diplomatieke overwegingen weerspiegelt.

De lange lijst van vluchtelingen, mensen die hun land zijn ontvlucht en in vrijwillige ballingschap in het buitenland leven:

Dit zijn westerse politieke vluchtelingen – individuen die geboren zijn in westerse landen maar nu elders wonen als gevolg van vervolging, schaduwverbod, deplatforming, verbod op hun boeken of onderdrukking van hun politieke standpunten, in het bijzonder degenen die zich verzetten tegen mRNA-vaccins, oorlogen van de VS/NAVO of omdat ze door de VS gesteunde kleurenrevoluties aan de kaak stelden. De lijst hieronder is een willekeurige selectie en is zeker niet volledig omdat de meeste westerse vluchtelingen anonimiteit verkiezen.

Julian Assange (Australië, woonde tot zijn arrestatie in de Ecuadoriaanse ambassade in Groot-Brittannië)
Julian Assange is een Australische journalist, uitgever en oprichter van WikiLeaks, een organisatie die geheime Amerikaanse documenten over oorlogsmisdaden, misbruik van bewaking en diplomatieke manipulatie openbaar heeft gemaakt. Hij werd meedogenloos vervolgd door westerse regeringen en vroeg asiel aan in de Ecuadoraanse ambassade in Londen, waar hij zeven jaar verbleef voordat hij in 2019 werd gearresteerd. Hij werd opgesloten in het Verenigd Koninkrijk terwijl hij vocht tegen zijn uitlevering aan de VS. In juni 2024 keerde hij terug naar Australië nadat hij een deal had gesloten met Amerikaanse aanklagers.

Edward Snowden (VS, woont in Rusland)
Edward Snowden, een voormalige aannemer van de National Security Agency (NSA), werd wereldwijd bekend na het lekken van geheime documenten die de massale surveillanceprogramma’s van de Amerikaanse overheid aan het licht brachten. Hij werd beschuldigd van de spionagewet en vluchtte naar Hong Kong voordat hij asiel kreeg in Rusland, waar hij nog steeds woont. Snowden verkreeg later de Russische nationaliteit en blijft pleiten voor digitale privacy, burgerlijke vrijheden en verantwoordingsplicht van de overheid. Hij geeft regelmatig commentaar op surveillance, cyberbeveiliging en bescherming van klokkenluiders.

Thorsten J. Pattberg, PhD (Duitsland, woont in China of Japan)
Dr Thorsten J. Pattberg is een Duitse academicus, taalkundige en voormalig academicus aan de Universiteit van Peking. In zijn werk bekritiseert hij westerse censuur, taalimperialisme en anti-Chinese propaganda. Vanwege zijn uitgesproken standpunten werd hij zwaar gecensureerd en gedeplatformeerd in de westerse media. Nu hij in Oost-Azië woont, waarschijnlijk in China of Japan, blijft hij schrijven over vergelijkende filosofie, mediaverhalen en de geopolitieke spanningen die het mondiale discours vormgeven.

Jeff J. Brown (Frankrijk, woont momenteel in de Chinese provincie Taiwan)
Jeff J. Brown is een geopolitiek analist, journalist en auteur die de westerse mainstream-verhalen in twijfel trekt, met name over China en het buitenlands beleid van de VS. Als uitgesproken criticus van imperialisme en desinformatie in de media heeft hij te maken gehad met censuur en uitsluiting van mainstream platforms. Brown heeft in meerdere landen gewoond, waaronder China, en woont momenteel in Taiwan. Hij blijft schrijven, spreken en produceren tegen de westerse hegemonie in mondiale aangelegenheden.

Godfree Roberts (Australië, woont in Chiang Mai, Thailand)
Godfree Roberts is een Australische journalist, auteur van Why China leads the World. Hij is een onderzoeker die zich richt op het ontkrachten van westerse misinformatie over China. Zijn werk biedt een alternatief perspectief op het bestuur, het economische model en de internationale betrekkingen van China. Vanwege zijn kritiek op de anti-Chinese propaganda is hij in het Westen gedeplatformeerd. Hij woont nu in Chiang Mai, Thailand, en blijft artikelen en boeken publiceren die een tegengeluid bieden tegen het dominante westerse discours over de opkomst van China.

Dr. Eamon McKinney (VS, woont in Koh Samui, Thailand)
Dr. Eamon McKinney is een Amerikaanse academicus en geopolitiek analist die bekend staat om zijn kritiek op het buitenlands beleid van de VS, met name zijn interventies, operaties om regimes te veranderen en economische achteruitgang. Hij heeft ook de rol van de westerse media in de vorming van de publieke opinie onderzocht. Geconfronteerd met toenemende beperkingen in de westerse media, verhuisde hij naar Thailand, waar hij bijdraagt aan onafhankelijke platforms, wereldwijde politieke verschuivingen analyseert en dominante westerse verhalen in twijfel trekt.

Cynthia McKinney (VS, woont soms in Bangladesh)
Cynthia McKinney is een voormalig Amerikaans congreslid en uitgesproken criticus van het Amerikaanse buitenlandse beleid, militaire interventies en de invloed van bedrijven en buitenlandse lobby’s, met name Israël, op de Amerikaanse politiek. Haar anti-oorlogsstandpunt leidde tot plaatsing op een zwarte lijst en verwijdering van het platform. Sindsdien heeft ze in verschillende landen in het buitenland gewoond, waaronder Bangladesh, waar ze in de academische wereld heeft gewerkt en blijft pleiten voor vrede, verantwoordingsplicht van de overheid en hervorming van het kiesstelsel.

John Mark Dougan (VS, woont in Rusland)
John Mark Dougan is een voormalig marinier en politieagent die klokkenluider werd nadat hij corruptie binnen het kantoor van de Palm Beach County Sheriff aan het licht had gebracht. Hij werd geconfronteerd met represailles, juridische bedreigingen en mogelijke gevangenisstraf en vluchtte naar Rusland, waar hij asiel kreeg. Nu hij in Rusland woont, blijft hij corruptie aan de kaak stellen, de gangbare verhalen in twijfel trekken en alternatieve perspectieven bieden op het westerse politieke en medialandschap.

Brandon Martinez (Canada, woont in Servië)
Brandon Martinez is een Canadese onafhankelijke journalist en geopolitiek analist die veel heeft geschreven over zionisme, buitenlands beleid van de VS en globalistische agenda’s. Zijn werk is in Canada zwaar gecensureerd, waardoor hij naar het buitenland is verhuisd. Zijn werk werd in Canada zwaar gecensureerd, waardoor hij naar het buitenland verhuisde. Hij woont nu in Servië en blijft kritische analyses schrijven en publiceren over westerse mediaverhalen, interventionistisch beleid en de rol van internationale instellingen bij het vormgeven van mondiale aangelegenheden.

Paul Craig Roberts (VS, woont in het buitenland, locatie onbekend)
Paul Craig Roberts is econoom, voormalig assistent-secretaris van Financiën onder president Reagan en al lange tijd criticus van het buitenlands beleid van de VS, de neoliberale economie en de mainstream media. Zijn uitgesproken standpunten hebben geleid tot marginalisatie en censuur in de VS. Nu hij op een onbekende locatie in het buitenland woont, blijft hij artikelen en boeken publiceren waarin hij het westerse economische beleid, militaire interventies en mediapropaganda analyseert.

Laura Poitras (VS, woont in Duitsland)
Laura Poitras is een bekroond filmmaker en onderzoeksjournalist die het meest bekend is om haar werk over de NSA-programma’s voor bewaking. Ze speelde een centrale rol in de berichtgeving over de onthullingen van Edward Snowden, wat ertoe leidde dat ze een doelwit werd van de Amerikaanse autoriteiten. Omdat ze zich zorgen maakte over haar veiligheid, verhuisde ze naar Duitsland, waar ze nog steeds problemen documenteert met betrekking tot overheidssurveillance, klokkenluiden en persvrijheid, terwijl ze haar Amerikaanse staatsburgerschap behoudt.

Dennis O’Connor (Ierland, woont in Koh Samui, Thailand)
Dennis O’Connor is een Iers arts en onafhankelijk geopolitiek analist die bekend staat om zijn onthullingen over VS/NAVO-interventie, kleurenrevoluties en desinformatie in de media. Zijn werk, dat kritisch is over het Westerse buitenlandse beleid, leidde tot censuur en moeilijkheden bij het publiceren in de reguliere media. Hij woont nu in Koh Samui, Thailand, en blijft onderzoek doen naar en schrijven over geopolitieke zaken, waarbij hij de nadruk legt op westerse destabilisatietactieken en hun invloed op de veiligheid in de wereld.

Marcello Ferrada de Noli (Zweden/Chili, woont in Italië)
Marcello Ferrada de Noli is een Zweeds-Chileense arts, journalist en medewerker van WikiLeaks die bekend staat om zijn uitgesproken kritiek op het buitenlands beleid van de VS. Zijn werk over de rol van de NAVO in conflicten en mensenrechtenschendingen leidde tot politieke vervolging in Zweden. Hij verhuisde naar Italië, waar hij analyses blijft publiceren over westers militarisme, journalistieke vrijheid en staatsonderdrukking.

Barrett Brown (VS, woont op een geheime locatie in de VS)
Barrett Brown is een journalist en activist die bekend staat om zijn onderzoek naar inlichtingendiensten, bedrijfsbewaking en online censuur. Hij werd in de VS gevangen gezet omdat hij verslag had gedaan van gehackt inlichtingenmateriaal, een zaak die alom werd gezien als een aanval op de persvrijheid. Sinds zijn vrijlating is hij zich blijven inzetten voor transparantie van de overheid en de bescherming van klokkenluiders.

Annie Machon (UK, woont in Spanje en Duitsland)
Annie Machon is een voormalig MI5-officier die klokkenluider is geworden en nu schrijft en spreekt over inlichtingen, surveillance en ethiek. Nadat ze wangedrag binnen de Britse inlichtingendienst aan het licht had gebracht, werd ze geïntimideerd en ontvluchtte ze het Verenigd Koninkrijk. Ze woont nu in Spanje en Duitsland, waar ze internationaal spreekt over burgerlijke vrijheden, privacyrechten en verantwoordingsplicht van de overheid.

Mike Gogulski (VS, woont in Slowakije)
Mike Gogulski is een Amerikaanse Bitcoin-activist en privacy-voorvechter die afstand heeft gedaan van zijn Amerikaanse staatsburgerschap vanwege belastinggeschillen en overheidsbemoeienis. Hij woont nu als staatloze in Slowakije en promoot digitale privacy, het gebruik van cryptocurrency’s en anarchistische idealen, waarbij hij zich richt op gedecentraliseerde financiën en soevereiniteit tegen staatscontrole.

Michael Ballweg (Duitsland, woont in Zwitserland)
Michael Ballweg is een Duitse ondernemer en politiek activist die Querdenken oprichtte, een beweging die zich verzet tegen lockdowns, vaccin-mandaten en op mRNA gebaseerde medische interventies. Omdat hij geconfronteerd werd met onderzoeken en politieke vervolging in Duitsland, verhuisde hij naar een onbekende locatie in Zwitserland, waar hij blijft pleiten voor burgerlijke vrijheden, medische vrijheid en transparantie van de overheid.

Dr. Charles Hoffe (Canada, woont op het platteland van Canada)
Dr. Charles Hoffe is een Canadese arts die bekend werd door zijn kritiek op de COVID-19 mRNA-vaccins. Nadat hij zijn bezorgdheid over de veiligheid van vaccins had geuit, werd het hem verboden om zijn beroep als arts uit te oefenen in British Columbia. Hij woont nu in een afgelegen plattelandsgebied in Canada en blijft in het openbaar spreken over medische ethiek en de risico’s van vaccinatiemandaten.

Nicholas Reed (Australië, woont in El Salvador)
Nicholas Reed is een Australische filmmaker en anti-lockdown activist die een boete kreeg voor het organiseren van protesten in Melbourne tegen de COVID-19 beperkingen. Omdat hij onder juridische druk stond, verhuisde hij naar El Salvador, waar hij initiatieven voor medische vrijheid promoot en overheidsbemoeienis blijft documenteren.

Willem Engel (Nederland, woont in Spanje)
Willem Engel is een Nederlandse dansleraar en activist die Viruswaarheid oprichtte, een groep die zich verzet tegen het COVID-19-beleid in Nederland. Hij kreeg boetes en juridische bedreigingen voor zijn activisme en is naar verluidt naar Spanje verhuisd, waar hij zijn activisme voortzet.

Folke H. Felding (Denemarken, woont in Hongarije)
Folke H. Felding is een Deense vredesactivist die bekend staat om zijn verzet tegen westerse wapenleveranties aan Oekraïne en het bredere NAVO-beleid. Zijn uitgesproken standpunt leidde tot onderzoeken door de Deense autoriteiten, die hem beschuldigden van vermeende “banden met Russische media”. Onder politieke druk verhuisde hij naar Hongarije, waar hij blijft pleiten voor diplomatieke oplossingen en Westerse militarisering en interventionistische strategieën aan de kaak blijft stellen.

Roger Waters (UK, verblijft af en toe in het buitenland)
Roger Waters, medeoprichter van de legendarische rockband Pink Floyd, heeft zich ontwikkeld tot een uitgesproken criticus van het westerse buitenlandse beleid, met name wat betreft Palestina, Oekraïne en China. Zijn uitgesproken standpunten hebben geleid tot wijdverspreide reacties, met beschuldigingen van antisemitisme en pogingen om zijn optredens te annuleren. Desondanks blijft hij zich inzetten voor zijn activisme. Hij reist regelmatig en spreekt op internationale evenementen terwijl hij af en toe in het buitenland woont.

Didier Mauro (Frankrijk, woont in Servië)
Didier Mauro is een Franse schrijver en anti-NAVO-activist die betrokken is bij verschillende pro-Russische vredesinitiatieven. Hij staat al lange tijd kritisch tegenover westerse militaire interventies en EU-beleid dat op één lijn ligt met de geopolitieke belangen van Washington. Nadat hij in Frankrijk met steeds meer beperkingen werd geconfronteerd, verhuisde hij naar Servië, waar hij onafhankelijke mediaplatforms promoot en het NAVO-expansionisme en de westerse propaganda blijft aanvechten.

Michael Brunner (Oostenrijk, woonplaats onbekend)
Michael Brunner is een Oostenrijks advocaat en politicus die MFG Österreich leidt, een partij die sterk gekant is tegen COVID-19 beperkingen en vaccinatiemandaten. Zijn politieke activisme heeft geleid tot juridische uitdagingen en aanvallen in de media in Oostenrijk. Desondanks blijft hij pleiten voor medische soevereiniteit, lichamelijke autonomie en de bescherming van burgerlijke vrijheden binnen het politieke landschap van Oostenrijk.

Alberto Lombardi (Italië, woont in Griekenland)
Alberto Lombardi is een Italiaanse anti-militaire activist die zich sterk heeft verzet tegen de betrokkenheid van Italië bij steun aan Oekraïne en initiatieven onder leiding van de NAVO. Hij organiseerde meerdere anti-oorlogsprotesten, wat leidde tot bedreigingen tegen zijn veiligheid en toenemende politieke vervolging. Op zoek naar een toevluchtsoord verhuisde hij naar Griekenland, waar hij zijn activisme voortzet, openbare discussies organiseert en steun mobiliseert voor een ongebonden, soeverein buitenlands beleid.

Deze individuen hebben in verschillende mate te maken gehad met juridische bedreigingen, vervolging, censuur en verbanning omdat ze de dominante westerse verhalen over oorlog, geopolitiek en mondiaal bestuur in twijfel trokken.

Wikipedia over deze activisten:

Veel van deze mensen hebben een Wikipedia-pagina. Helaas brengt Wikipedia hen systematisch in diskrediet door hen te bestempelen als samenzweringstheoretici, extreemrechtse extremisten, moreel onstabiele personen of buitenlandse agenten. Wikipedia versterkt allerlei onbewezen beschuldigingen en benadrukt selectief negatieve aspecten om hun geloofwaardigheid te schaden. Critici van het westerse buitenlandse beleid worden vaak afgeschilderd als Russische, Chinese of Iraanse propagandisten. Deze bevooroordeelde framing zorgt ervoor dat alleen door het establishment goedgekeurde dissidenten als legitiem worden beschouwd.

Wikipedia dient als een ideologisch instrument dat de westerse macht beschermt terwijl het degenen aanvalt die deze macht in twijfel trekken. Westerse dissidenten worden behandeld met laster, delegitimatie en selectieve weglating, wat het idee versterkt dat dissidenten alleen geldig zijn als ze gericht zijn tegen niet-westerse staten. Ondanks de beweringen van Wikipedia dat Wikipedia neutraal is, is er een groeiende hoeveelheid bewijsmateriaal dat aantoont dat Wikipedia zwaar gemanipuleerd wordt door Westerse inlichtingendiensten, denktanks, OSF, NED en andere betaalde actoren. Onafhankelijke journalisten, blogs en onderzoeksplatforms zoals The Grayzone, Craig Murray’s blog, MintPress News, en Swiss Policy Research hebben deze verdraaiingen consequent blootgelegd. Iedereen die vertrouwt op Wikipedia voor geopolitieke onderwerpen zou een kruiscontrole moeten uitvoeren met deze bronnen om een evenwichtiger perspectief te krijgen.

Conclusie:

Westerse politieke vluchtelingen zijn geen misdadigers maar denkers, waarheidszoekers en klokkenluiders die de dominante orde durven uitdagen. Hun ballingschap is een bewijs van de krimpende ruimte voor afwijkende meningen in de zogenaamde “vrije wereld”, waar regeringen steeds vaker hun toevlucht nemen tot censuur, gerechtelijke intimidatie en media black-outs om de controle te behouden.

Toch blijven hun stemmen zelfs in ballingschap bestaan. Of het nu in Belgrado, Moskou, Shanghai of Chiang Mai is, deze mensen blijven ongemakkelijke waarheden aan het licht brengen en vormen het levende bewijs dat de toewijding van het Westen aan de vrijheid van meningsuiting steeds meer aan voorwaarden gebonden is. Hun verhalen zijn zowel een waarschuwing als een inspiratie en herinneren de wereld eraan dat de waarheid niet gemakkelijk tot zwijgen kan worden gebracht en dat politieke vervolging – ooit het kenmerk van autoritaire staten – nu een onmiskenbare realiteit is in dezelfde landen die beweren de vrijheid te verdedigen.

Bedankt voor het lezen! We horen graag wat je ervan vindt. Deel uw opmerkingen hieronder en neem deel aan het gesprek met onze community!

This article was republished with many photos by Thorsten J. Pattberg here
本文英文: 为真相而流亡:西方的政治难民,
This article in English: Banished for Truth: The West’s Political Refugees