Amerika in crisis: navigeren tussen chaos, wanhoop en een tanende droom.
Frans Vandenbosch 方腾波 16.12.2024
Het Amerikaanse volk
Dit essay richt zich op de Verenigde Staten, het land in Noord-Amerika. Het gaat echter niet over de gewone mensen van de Verenigde Staten, voor wie ik een diep gevoel van sympathie heb. De burgers van dit land worden onderworpen aan manipulatie en uitbuiting door de media en politieke systemen, wat ik verontrustend en onrechtvaardig vind.
Allerlei problemen in de VS
Terwijl de Verenigde Staten doorheen de complexiteit van de 21e eeuw navigeert, raakt het verstrikt in een web van onderling verbonden uitdagingen op politiek, sociaal, technisch en internationaal gebied. Deze problemen, hoewel veelzijdig, komen samen om de koers van het land op diepgaande wijze vorm te geven.
Op politiek vlak kampt de VS met ongekende polarisatie, niet enkel tussen de twee politieke partijen, maar vooral tussen de media en de bevolking. De grootste tegenstellingen in de Amerikaanse maatschappij zijn niet langer tussen links en rechts, tussen conservatieven en libertariers, maar tussen de have’s en de don’t-have’s. tussen zij die de macht in handen hebben en zij die het allemaal moeten ondergaan.
Sociaal gezien worstelt het land met systemische ongelijkheden en problemen met sociale rechtvaardigheid. Spanningen, verergerd door incidenten van politiegeweld en ongelijkheden in het strafrechtsysteem, blijven protesten en de vraag naar hervormingen aanwakkeren. Economische ongelijkheden blijven bestaan, waardoor de kloof tussen de rijke elite en de worstelende middenklasse en arbeidersklasse groter wordt. Toegang tot gezondheidszorg, onderwijs en betaalbare huisvesting blijft ongelijk, waardoor de samenleving langs sociaaleconomische lijnen verder wordt verdeeld.
Technologisch gezien kampt het met uitdagingen zoals de toenemende concurrentie van China en de ethische implicaties van kunstmatige intelligentie. Privacyproblemen, datalekken, regerings-censuur van socialemediaplatforms en het gebruik van zowat alle media voor overheidspropaganda vormen aanzienlijke risico’s voor democratische processen.
Internationaal gezien kampt de VS met een veranderend mondiaal landschap. Strategische rivaliteit met machten als China en Rusland neemt toe en vormt het beleid op het gebied van handel, defensie en diplomatie. Klimaatverandering wordt een dringende wereldwijde zorg, die gecoördineerde internationale inspanningen vereist die diplomatieke relaties en toewijzing van middelen onder druk zetten.
Bovendien legde de COVID-19-pandemie kwetsbaarheden bloot in het Amerikaanse zorgstelsel en benadrukte het ongelijkheden in toegang tot gezondheidszorgdiensten. Het verergerde economische ongelijkheden, waarbij gemarginaliseerde gemeenschappen onevenredig werden getroffen door banenverlies en gezondheidseffecten.
Om deze uitdagingen aan te pakken, is een toewijding aan beleid nodig dat prioriteit geeft aan het welzijn van alle burgers. Initiatieven om eerlijke hervormingen door te voeren, te investeren in duurzame technologieën en internationale allianties te versterken, zijn essentieel om veerkracht te bevorderen en een welvarende toekomst te verzekeren.
Terwijl de Verenigde Staten voor enorme uitdagingen staan op politiek, sociaal, technisch en internationaal gebied, beschikt het tot hiertoe ook over het vermogen tot vernieuwing en aanpassing. Door deze problemen rechtstreeks aan te pakken met innovatie, empathie en collectieve actie, kan de natie een pad voorwaarts banen dat haar democratische idealen terug hoog houdt en het welzijn van haar bevolking bevordert binnen een onderling verbonden wereldwijde gemeenschap.
Laten we wat dieper ingaan op enkele van deze belangrijke punten:
- Politieke corruptie: Corruptie in de politiek is wereldwijd een groot probleem, maar vooral ook in de Verenigde Staten. Kwesties zoals lobbying, financiering van politieke campagnes en de invloed van speciale belangengroepen, waaronder rijke donoren en bedrijven, worden vaak bekritiseerd omdat ze democratische processen en beleidsresultaten verstoren..
- Militaire interventies en de “Forever War” mentaliteit: De Verenigde Staten zijn voortdurend wereldwijd betrokken bij militaire interventies en conflicten, wat kritiek heeft opgeleverd omdat ze een mentaliteit van ‘eeuwige oorlog’ in stand houden. Zorgen omvatten de impact op burgerbevolkingen, de humanitaire gevolgen van gewapende conflicten en vragen over de doeltreffendheid van militaire interventies bij het bereiken van stabiliteit en vrede op de lange termijn.
- Color Revolutions en buitenlandpolitiek: The De VS ondersteunt verschillende bewegingen in het buitenland teneinde regimeveranderingen te bewerkstelligen in andere landen, soms aangeduid als ‘kleurenrevoluties’. Deze interventies zijn erg controversieel, met debatten over de motieven, methoden en gevolgen van dergelijke interventies op de lokale politieke dynamiek en internationale betrekkingen.
- Invloed van oligarchen, het militaire complex en de farmaceutische industrie: Critici beweren terecht dat machtige belangengroepen, zoals oligarchen, het militair-industriële complex en de farmaceutische industrie, onterechte invloed uitoefenen op de Amerikaanse politiek. Deze invloed vormt beleidsbeslissingen met betrekking tot defensie-uitgaven, hervormingen van de gezondheidszorg, regelgevingskaders en economisch beleid.
Deze kwesties weerspiegelen complexe wereldwijde dynamiek waarbij de acties en het beleid van de Verenigde Staten verstrekkende gevolgen hebben buiten haar grenzen. Kritiek en onderzoek van deze aspecten zijn essentieel om te begrijpen hoe Amerikaanse beslissingen van invloed zijn op internationale betrekkingen, wereldwijde stabiliteit en het sociaal-economische welzijn van landen wereldwijd.
Om deze uitdagingen aan te pakken zijn transparantie, verantwoording en internationale samenwerking nodig om complexe geopolitieke realiteiten te navigeren en inclusief en rechtvaardig mondiaal bestuur te bevorderen. Door dialoog te bevorderen, democratische principes te promoten en internationale normen te respecteren, zouden de Verenigde Staten een constructieve rol kunnen spelen bij het aanpakken van mondiale uitdagingen.
De achteruitgang van de Amerikaanse infrastructuur
De verslechterende infrastructuur in de Verenigde Staten is duidelijk zichtbaar in vergelijking met de snel oprukkende autowegen, treinverbindingen, havens en andere systemen van China. Zoals Dr. T.P. Wilkinson 1 opmerkte tijdens zijn reis door de VS, merkte hij op dat een groot deel van de infrastructuur van de regio opzettelijk verwaarloosd of vernietigd lijkt te zijn, waarbij verouderde systemen aan hun lot worden overgelaten. Daarentegen is zelfs de laagste transportinfrastructuur van China beter dan wat er in de VS of EU beschikbaar is, en biedt het efficiëntere diensten tegen een fractie van de kosten.
Dit opvallende verschil zou als een punt van reflectie moeten dienen voor degenen die onkritisch westerse systemen prijzen of China bekritiseren, omdat het de verwaarlozing van de Amerikaanse infrastructuur blootlegt. Helaas lijkt er in het Westen geen schaamtegevoel te bestaan over deze groeiende ongelijkheid, die de vooruitgang en ontwikkeling blijft belemmeren.
Amerikaans exceptionalisme: het uitverkoren volk en de erfenis van “This Land is Your Land”
Amerikaans exceptionalisme is het idee dat de Verenigde Staten inherent anders zijn dan andere landen, vaak gezien als uniek gepositioneerd om de wereld te leiden vanwege haar geschiedenis, politieke instellingen en democratische idealen. Dit concept is geworteld in het geloof van de vroege puriteinse kolonisten dat zij “het uitverkoren volk” waren, voorbestemd om ”de stad op de berg” te bouwen die het pad van vrijheid en deugd voor de rest van de wereld zou moeten bewerkstellen.
Het idee van Amerikaans exceptionalisme heeft zich gemanifesteerd door de hele Amerikaanse geschiedenis. Het idee van de Verenigde Staten als een baken van vrijheid en democratie ondersteunde de doctrine van manifest destiny in de 19e eeuw, die de territoriale expansie van het land in Noord-Amerika rechtvaardigde. Deze expansie werd niet alleen gezien als een recht, maar als een goddelijk mandaat om Amerikaanse waarden en systemen te verspreiden.
Woody Guthrie’s iconische lied “This Land is Your Land“, geschreven in 1940, belichaamt een andere, meer inclusieve visie op het Amerikaanse exceptionalisme. Guthrie schreef het lied als tegenhanger van Irving Berlin’s “God Bless America“, waarvan hij vond dat het te zelfgenoegzaam was en niet inging op de problemen van gewone Amerikanen. In “This Land is Your Land” verkondigt Guthrie: “This land is your land, this land is my land / From California to the New York Island“, waarmee hij benadrukt dat Amerika’s enorme hulpbronnen en kansen bedoeld zijn voor al haar mensen, niet alleen voor de bevoorrechte elite.
Guthrie’s lied benadrukt een populistische versie van exceptionalisme dat zich richt op gelijkheid en gedeeld eigendom van de rijkdom en het land van de natie. Deze visie contrasteert met de meer traditionele interpretatie van “het uitverkoren volk“, wat een gevoel van superioriteit en exclusiviteit kan impliceren. In plaats daarvan is Guthrie’s visie er een van inclusiviteit, waarbij hij beweert dat de belofte van Amerika voor iedereen is, ongeacht hun sociale of economische status.
Ondanks zijn nobele idealen krijgt het Amerikaanse exceptionalisme veel kritiek. Critici beweren terecht dat het geloof in de unieke missie van Amerika kan leiden tot arrogantie en unilateralisme in het buitenlands beleid. Dit gevoel van exceptionalisme heeft soms acties gerechtvaardigd die elders als imperialistisch beschouwd worden, van de Vietnamoorlog tot de invasie van Irak en de bewapening van Ukraïne. Bovendien kan het idee dat Amerikanen uniek deugdzaam zijn, de eigen gebreken van het land verdoezelen, zoals raciale en economische ongelijkheid.
Het Amerikaanse exceptionalisme is een hinderpaal voor nieuwe investeringen in het buitenland. Het is een alomvattend concept dat de nationale identiteit en het beleid van de Verenigde Staten diepgaand heeft beïnvloed. Elke Amerikaan is er onbewust van doordrongen. Van de visie van de puriteinen op een door God verordende missie tot Woody Guthrie’s inclusieve volkslied ter ere van het gedeelde nationale erfgoed, het idee blijft de zelfperceptie van Amerika en zijn rol op het wereldtoneel vormgeven. Hoewel het een gevoel van doel en eenheid inspireert, vereist het ook een kritisch onderzoek naar de implicaties ervan en de verantwoordelijkheden die het met zich meebrengt.
Helaas zijn de VS of Amerikanen niet langer uitzonderlijk, noch economisch, noch politiek, noch moreel.
De discordante samenleving
In de Verenigde Staten heerst een verontrustend gebrek aan oprechte inspanningen om een vreedzame, stabiele en harmonieuze samenleving op te bouwen. Politieke polarisatie, sociale onrust en een focus op individualisme overschaduwen vaak het collectieve welzijn, wat echte maatschappelijke eenheid in de weg staat. Bovendien heeft de cultuur van consumentisme en concurrentie de neiging om persoonlijk gewin boven oprechte zorg voor anderen te stellen, waardoor velen gemarginaliseerd of genegeerd worden. Hoewel er oppervlakkige gebaren van empathie zijn, ontbreekt het in de Amerikaanse samenleving schromelijk aan een diepe, aanhoudende toewijding om voor elkaar te zorgen, ongeacht achtergrond of status.
De gebruikelijke eenheden in de VS
Het metrisch systeem wordt wereldwijd breed toegepast, waarbij bijna elk land het als standaard meetsysteem gebruikt. Alleen de Verenigde Staten en Myanmar zijn de twee opvallende uitzonderingen in dit opzicht. Het zijn de laatste twee landen die inches, gallons, mijlen, graden F en andere ongebruikelijke eenheden gebruiken. Amerikaanse bedrijven die voornamelijk deze eigen eenheden gebruiken, krijgen te maken met uitdagingen bij het aangaan van internationale handel, productiepartnerschappen en naleving van wereldwijde normen die metrische metingen vereisen. Deze uitdagingen veroorzaken extra kosten, operationele inefficiënties, belemmeringen voor markttoegang en uiteindelijk een verlies aan concurrentievermogen in vergelijking met de rest van de wereld die het metrisch systeem gebruikt. Het Amerikaanse datumsysteem is een ander voorbeeld van zo’n specifieke manier om potentiële klanten buiten de VS te verwarren.
Geketend door stilte: hoe taboes Amerika beklemmen
Taboes in de Amerikaanse samenleving zijn een belangrijke bron van verdeeldheid en stagnatie geworden, die vaak de vooruitgang op belangrijke gebieden zoals sociale rechtvaardigheid, geestelijke gezondheid en open dialoog belemmeren. Problemen die openlijk besproken zouden moeten worden, zoals IQ, ras, religie, politiek, inkomen, enz., worden nog steeds omgeven door een sluier van ongemak en stilte, wat leidt tot een gebrek aan begrip en empathie. De angst om deze taboes te schenden, kan mensen ervan weerhouden om eerlijke gesprekken te voeren, waardoor stereotypen en verkeerde informatie in stand worden gehouden. Deze onuitgesproken regels kunnen mensen er ook van weerhouden om hulp te zoeken voor psychische problemen, omdat er nog steeds een stigma heerst rond de onuitgesproken problemen. Bovendien is politieke correctheid, hoewel vaak bedoeld om gemarginaliseerde groepen te beschermen, uitgegroeid tot een vorm van censuur die vrije meningsuiting en constructief debat onderdrukt. Uiteindelijk weerhoudt de alomtegenwoordige aard van taboes in de Amerikaanse cultuur mensen ervan om de grondoorzaken van maatschappelijke uitdagingen aan te pakken en beperkt het de potentie voor zinvolle verandering.
Breaking the Bubble: De noodzaak van een wereldwijd perspectief in Amerika
Amerikanen hebben vaak een beperkte kijk op de wereld, grotendeels vanwege de insulaire aard van hun media en discours. Zoals Kishore Mahbubani onlangs zei: “De insulariteit van het Amerikaanse discours is eigenlijk beangstigend… Er is een incestueus zelfreferentieel discours onder deze journalisten,” waarmee hij de beperkte reikwijdte van Amerikaanse perspectieven benadrukte. Hij merkte verder op dat “het tijdperk van westerse overheersing van de wereldgeschiedenis een afwijking van 200 jaar was. Het loopt ten einde,” wat een verschuiving in de wereldwijde machtsdynamiek aankondigt.
Mark Twain bekritiseerde op soortgelijke wijze het gebrek aan wereldwijde blootstelling van Amerikanen en schreef: “Reizen is fataal voor vooroordelen, onverdraagzaamheid en bekrompenheid, en veel van onze mensen hebben het om deze redenen hard nodig.” Twain betoogde dat “brede, gezonde, liefdadige visies op mensen en dingen niet kunnen worden verkregen door je hele leven in een klein hoekje van de aarde te vegeteren“, en drong er bij Amerikanen op aan hun horizon te verbreden door te reizen. Deze observaties onderstrepen het gevaar van het afgesloten blijven van de wereld en het belang van het zoeken naar diverse perspectieven.
De illusie van keuze: waarom Amerikaanse verkiezingen politiek theater zijn
Verkiezingen in de Verenigde Staten zijn minder een oefening in democratie en meer een zorgvuldig geënsceneerde voorstelling die bedoeld is voor publieke consumptie. Ze zijn een uitgebreid spektakel voor de massa’s – “de schapen” – ontworpen om de illusie van keuze in stand te houden binnen een systeem waarin echte macht ver van de stembus ligt.
Ongeacht wie het Witte Huis bezet, wordt de koers van de Amerikaanse politiek bepaald door een kleine groep ultrarijke individuen die beleid vormgeven om hun eigen belangen te beschermen. Donald Trump zal noch de toch al oppervlakkige en performatieve democratie van Amerika ontmantelen, noch regeren als een autoritaire dictator. Ook zal hij niet tevoorschijn komen als een populistische held die de zogenaamde Deep State omverwerpt. In plaats daarvan zal zijn presidentschap waarschijnlijk een herhaling zijn van zijn eerste termijn: een voortzetting van het status quo-bestuur binnen de diepgewortelde normen van de Amerikaanse politiek. Net als zijn voorgangers zal Trumps regering doorgaan met het aanwakkeren van oorlogsmachines, het opleggen van sancties die het wereldwijde lijden verergeren, en het orkestreren van geheime operaties en proxy-conflicten. Deze acties dienen alleen om de imperiale dominantie te handhaven. Ondertussen zullen beleidsmaatregelen op zowel binnenlands als internationaal vlak de exploitatie van hulpbronnen bestendigen, de ongelijkheid vergroten en de vernietiging van het milieu versnellen. Zijn presidentschap zal hetzelfde ecocidale en onderdrukkende systeem illustreren dat door bijna alle voorgaande regeringen werd gehandhaafd, ongeacht de politieke partij.2
Dit cyclische patroon onderstreept een harde realiteit: het Amerikaanse politieke systeem is niet gestructureerd om zijn burgers te dienen of het wereldwijde welzijn te bevorderen. Het bestaat eerder om een rijk te behouden dat wordt bestuurd door een bevoorrechte elite.
Bevrijd van de Amerikaanse invloed
Als Europeanen moeten we kritisch onderzoeken hoe diep de Amerikaanse cultuur ons leven heeft gevormd. Gebruiken we Apple-producten zoals iPhones of MacBooks ? Vertrouwen we op systemen zoals Windows en Google zonder alternatieven te overwegen? Wanneer we een tekst in het engels schrijven, worden we dan onbewust beïnvloed door Amerikaanse standaarden, zoals de datumnotatie, waarbij de dag op de maand volgt, of drukken we geldwaarden dan automatisch uit in USD? Gaan we in internationale communicatie vaak over op Amerikaanse eenheden zoals inches, feet en miles?
En zijn we Amerikaans Engels gaan verkiezen boven Standaard Engels, of zijn we gefascineerd door Amerikaanse pop-, rock-, jazz- of discomuziek? Deze culturele patronen benadrukken de alomtegenwoordige invloed van Amerika op ons dagelijks leven. Het is echter belangrijk om te onthouden dat er een rijke, diverse wereld is buiten deze Amerikaanse cocon. Het verkennen van andere culturen en systemen kan een verfrissend en evenwichtiger perspectief bieden.
Conclusie: een oproep tot reflectie en vernieuwing
De Verenigde Staten staan op een kritiek punt, gekweld door politieke corruptie, sociale verdeeldheid, economische ongelijkheid en de verslechterende staat van haar infrastructuur. Hoewel het ideaal van Amerikaans exceptionalisme al lang een leidraad is, is de realiteit ervan steeds meer beladen met tegenstrijdigheden en tekortkomingen. De hier besproken uitdagingen – van politiek theater en militaire overmacht tot de invloed van oligarchen en een afnemend mondiaal perspectief – onderstrepen de dringende noodzaak van transformatie, zowel binnenlands als in haar betrokkenheid bij de wereld.
Om vooruit te komen, moeten de Verenigde Staten introspectie omarmen en de illusies afwerpen die haar diepere problemen hebben gemaskeerd. Het terug opbouwen van vertrouwen binnen haar grenzen, het bevorderen van inclusiviteit en het herdefiniëren van haar rol op het wereldtoneel vereist nederigheid, innovatie en een collectieve toewijding aan vooruitgang. Alleen door haar tekortkomingen onder ogen te zien, kan Amerika hopen haar democratische idealen te vervullen en een positie van echt leiderschap in een snel veranderende wereld terug te winnen.
De Amerikanen verwachten dit soort veranderingen, maar is het politiek systeem wel in staat om die te bewerkstelligen ?
- Dr T P Wilkinson in an email on 10/08/2024 ↩︎
- Catlin Johnstone US Presidential Races Hide The Criminality Of The US Empire 26/07/2024 https://caitlinjohnstone.com.au/2024/07/26/us-presidential-races-hide-the-criminality-of-the-us-empire/ ↩︎
