Een kort verslagje van de eerste dagen in Laos:
Frans Vandenbosch 19.10.2024
Woensdagavond 16.10.2024 nog eens ferm goed gegeten in Kunming. Noedels met zeevruchten en “Yunnan Bridge” soep:
Eergisteren 17.10.2024 in Kunming, Yunnan, China de nieuwe HST trein genomen naar Laos.
Op de kaart ziet dat er zo uit:
Onderweg een overweldigend mooi landschap. De HST trein raast over tientallen bruggen en tunnels doorheen de talrijke bergen:
De trein stopt in Pu’er, waar de beroemde Pu’er thee geoogst, gegist en verwerkt wordt.
In het zuiden van Yunnan, in de streek van Xishuangbanna, zijn de koffieplantages van de (nog niet heel bekende, maar excellente) Yunnan coffee.
Heb alvast een paar pakken koffie gekocht, want die is in Europa (nog) bijna niet te krijgen.
Die thee- en koffie boeren doen daar goede zaken.
Het laatste station in China is Mohan. Daar moet iedereen van de trein voor de exitstempel van je visa in je paspoort.
Dat is allemaal erg efficient georganiseerd. in minder dan een kwartier zijn de >1000 passagiers door de China exit controle, inclusief de veiligheidscontrole van de bagage en passagiers.
Terug op de trein doorheen “niemandsland” naar Boten, even verder in Laos.   Daar is men wat minder goed georganiseerd. De “visa on demand” procedure is niet aangepast aan de snelheid van de (Chinese) HST treinen.
Daardoor de trein gemist en “gestrand” in Boten.
Geen probleem, Boten in Laos is een heel merkwaardige stad.
De “Boten Economic Area” is nu al, minder dan een jaar na de voltooiing van de HST verbinding met Laos een nieuwe stad op zich geworden, groter dan de oorspronkelijke stad Boten.
In Boten spreekt zowat iedereen Chinees, kun je met WeChat Pay betalen in RMB (Chinese Yuan) in hotels, winkels, taxichauffeurs en restaurants. De BEA is in feite een Chinese stad.
In Boten Economic Area zijn alle gebouwen nieuw. Er wordt daar gebouwd aan een onvoorstelbare snelheid. Nieuwe hotels, winkels, appartementen en shopping centra worden er opgericht langs alle kanten. Zowat alle bergen in de buurt worden afgegraven en plat gemaakt om de nieuw stad te kunnen uitbreiden.Ik heb minstens 6 bergen geteld die ze met een groot aantal bulldozers aan het afplatten waren. In totaal zag ik meer dan een dozijn hoge appartementsblokken in opbouw, meestal met een winkelcentrum op de onderste verdiepingen:
In Laos hebben ze nog van die super lekkere, zoete, kleine, gele mango (zoals ze tot 5 jaar geleden in China hadden)
Tegenwoordig is in China en ook bij ons alle mango veel groter, groen – rood van kleur en smaakloos.
Langwerpige druiven, soms ook safier of maanval druiven genoemd:
Verse levende vis, kikkers, mosselen, …
Verder. Van Boten naar Luang Prabang.   De trein volgt min of meer de Mekong.
Luang Prabang, dat is écht Laos:
Hier geen Chinese invloed meer. Geen tweetalige straatnaamborden. In Luang Prabang betaal je met KIP, cash Laotiaans geld. Enkel in de grote supermarkt of in de grote restaurants kun je met WeChat Pay betalen.
Het Lao (ພາສາລາວ, Laotiaans) is de officiele taal in Laos, een dochtertaal van het Isan, zoals gesproken in Isan, het NoordOosten van Thailand. In die regio wordt de taal “Isan” genoemd.   Het Laotiaans (Isan, NE Thai) is geëvolueerd uit het oud Thais, net zoals het modern Standard Thais. Het Lao gebruikt dezelfde lettertekens en grammatica regels.   Ook in Xishuangbanna, in het zuiden van China’s Yunnan provincie spreken ze thuis Isan (= Laotiaans, NE. Thais). Laotianen en NE Thais kunnen elkaar goed verstaan en elkaars schrift lezen, ongeveer zoals Vlamingen Duits kunnen lezen.
Wat mij is opgevallen in Luang Prabang, Laos:     Laos is ongeveer zoals Myanmar en Noord Thailand. Of zoals China 30 jaar geleden.   De overheersende geur van houtskoolvuren   Gebruikt toiletpapier in een vuilbakje. Niet doorspoelen.   Weinig Chinezen in Luang Prabang.   Eten met vork en lepel, soms ook eetstokjes. Geen messen op tafel.   Taal, uitspaak, muziek zoals in Thailand.   Mensen zijn kleiner dan in China.   Avondmarkten. (zoals lang geleden in China)   Europese, Chinese en Joodse toeristen.   Franse stijl: binnenhuisinrichting, toiletten, ontbijt   Boedistisch.
Prostitutie Het vershil met de rijkdom in China is schokkend.
In Laos geen Maserati, Bentley, Ferrari of Maybach. Weinig Europese of Chinese auto’s, veel Japanse en Koreaanse auto’s.   Motorbikes overal.   Ook veel Tuktuks   Geen elektrische auto’s. Geen enkele.   Verkeer is onvoorstelbaar chaotisch. (zoals 20 jaar geleden in China)   In Laos rijdt men rechts, zoals in Europa en China. In Thailand rijdt men nog altijd links, net als in Bangladesh en India. Myanmar is overgeschakeld van links naar rechts.   De kleding in Laos is in vergelijking met China ouderwets.Af en toe zie je nog iemand met een sarong.   Zoals in China: bijna geen criminaliteit. Mensen zijn heel eerlijk
De hoteleigenaar is van Vietnam, spreekt bijna geen Engels of Lao (Isan).   De stijl van de meeste hotels is een beetje koloniaal – frans.
De grote supermarkt van Luang Prabang is ongeveer zoals een Aldi of Albert Hein bij ons:
Bedenk dat ik, zoals ik je al eerder zei, naar China kwam om te genieten van de vrijheid in dit land. …de vrijheid die ik zo erg mis in West-Europa.
Kun je je dat enigszins voorstellen?